Μετεγχειρητικά τραύματα

Κάθε χειρουργική επέμβαση, ακόμη και αυτή που γίνεται με χειρουργική επέμβαση ελάχιστης πρόσβασης και μικρές τομές (π.χ. λαπαροσκοπική επέμβαση, λιποαναρρόφηση κ.λ.π.), δημιουργεί ένα τραύμα στο δέρμα. Οι χειρουργοί εκτελούν πρωτογενές κλείσιμο αυτών των τραυμάτων χρησιμοποιώντας ράμματα, με αποτέλεσμα την ταχεία αποκατάσταση και κλείσιμο του τραύματος. Μερικές φορές, ωστόσο, είναι πιθανό να προκύψει μια επιπλοκή στην επούλωση, η οποία εξαρτάται τόσο από χειρουργικούς παράγοντες, όσο και από την κατάσταση του ασθενούς.

 

Οι κύριοι χειρουργικοί παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές επούλωσης πληγών μετά από χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν:

• Τοπική μόλυνση τραύματος

• Τοποθέτηση υψηλής τάσης στο δέρμα κατά το χειρουργικό κλείσιμο του τραύματος (π.χ. επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής, δερματολογικές επεμβάσεις)

• Παρουσία ξένου σώματος ή εμφυτεύματος (π.χ. επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής, ορθοπεδικές επεμβάσεις)

 

Παράγοντες που σχετίζονται με τον ασθενή που μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές επούλωσης τραυμάτων μετά από χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν:

• Κάπνισμα / Κατανάλωση νικοτίνης (μειώνει την τοπική παροχή αίματος στο τραύμα)

• Διαβήτης τύπου 1 ή 2 (διαταραχή της περιφερικής μικροαγγείωσης και μείωση της τοπικής παροχής αίματος στο τραύμα)

• Μη τήρηση ιατρικών οδηγιών μετεγχειρητικά (π.χ. πρόωρη ενασχόληση με αθλήματα και άσκηση)

• Κληρονομικές παθήσεις που επηρεάζουν τη διάθεση επούλωσης τραυμάτων / τη δύναμη του συνδετικού ιστού / παραγωγή κολλαγόνου στο δέρμα (π.χ. σύνδρομο Ehlers-Danlos)

• Αυτοάνοσες παθήσεις (π.χ. νόσος του Crohn)

,

Η θεραπεία των επιπλοκών της μετεγχειρητικής επούλωσης συχνά περιλαμβάνει χειρουργική αναθεώρηση και αποκατάσταση του τραύματος, καθαρισμό τραύματος σε περίπτωση εκτεταμένης μόλυνσης / νέκρωσης δέρματος, αφαίρεση του εμφυτεύματος εάν έχει τοποθετηθεί, καθώς και χορήγηση φαρμακολογικής θεραπείας (π.χ. κορτικοστεροειδή, σε περίπτωση αυξημένης φλεγμονής ή αυτοάνοσης παθολογίας). Τα μεγάλα τραύματα μπορεί να απαιτούν την τοποθέτηση ενός συστήματος αρνητικής πίεσης VAC (Vacuum-Assisted Closure / negative pressure wound therapy' (NPWT) ), το οποίο καθαρίζει και προστατεύει το τραύμα ενώ λαμβάνει χώρα η συστολή του δερματικού ιστού, πριν από το οριστικό κλείσιμο του τραύματος. Δεν είναι ασυνήθιστο ορισμένες επιπλοκές επούλωσης να εξελιχθούν σε χρόνιες πληγές, οι οποίες συνήθως αποτυγχάνουν να επουλωθούν εντός 6 μηνών. Το πρόβλημα με μια χειρουργική επανορθωτική επέμβαση και τη θεραπεία VAC είναι ότι περιορίζουν την κινητικότητα των ασθενών και μειώνουν την ποιότητα ζωής, ενώ συνεπάγονται επίσης σημαντικό κόστος.

​

Επί του παρόντος, υπάρχει περιορισμένη διαθεσιμότητα βιοδραστικών θεραπειών αποκατάστασης του δέρματος, ενώ τα περισσότερα διαθέσιμα επιθέματα τραυμάτων παρέχουν απλώς προστασία από μόλυνση και ενυδάτωση στο τραύμα. Η θεραπεία ΧΙΠ είναι μια προηγμένη θεραπεία για τραύματα που δύσκολα επουλώνονται, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων μετεγχειρητικών τραυμάτων, με βάση τη χρήση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων, η οποία προάγει ενεργά την αποκατάσταση του δέρματος μέσω της διέγερσης της ανάπτυξης νέων αιμοφόρων αγγείων και του πολλαπλασιασμού των κυττάρων στην περιοχή του τραύματος. Οι κλινικές μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και μεγάλες μετεγχειρητικές πληγές πλήρους πάχους μπορούν να επουλωθούν εντός 2-4 μηνών υπό θεραπεία ΧΙΠ. Η θεραπεία ξεκινά μετά από χειρουργικό καθαρισμό του τραύματος από τον γιατρό σας και πραγματοποιείται από τους ίδιους τους ασθενείς στο σπίτι, καθώς εφαρμόζεται εύκολα, τοπικά στο τραύμα καθημερινά.

​

​